nie mieszać się w nic

См. также в других словарях:

• mieszać się — I – pomieszać się, wymieszać się, zmieszać się {{/stl 13}}{{stl 7}}1. łączyć się z czymś, przenikając się wzajemnie, tworząc mieszaninę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Woda nie miesza się z olejem. Pomieszały się igły ze szpilkami. Mąka wymieszała się z… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wdawać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, wdaję się, wdaje się, wdawaj się {{/stl 8}}– wdać się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk XIa, wdam się, wda się, wdadzą się, wdaj się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} brać udział, uczestniczyć… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• stać — ndk, stoję, stoisz, stój, stał 1. «o istotach żywych: trzymać się, być na nogach; zachowywać pozycję pionową, wspierając się na nogach» Stać na palcach. Stać na baczność. Pracować stojąc. Ledwie stoję na nogach ze zmęczenia. Nie móc stać o… …   Słownik języka polskiego

• głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… …   Słownik frazeologiczny

• rzecz — ż VI, DCMs. y; lm MD. y 1. «przedmiot materialny, często w przeciwstawieniu do istoty żywej» Cenne, kosztowne, wartościowe rzeczy. Rzeczy powszedniego użytku. Rejestrować świat rzeczy i istot żywych. 2. zwykle w lm «przedmioty materialne, takie… …   Słownik języka polskiego

• nos — m IV, D. a, Ms. nossie; lm M. y 1. «narząd powonienia, u kręgowców wyższych także początek dróg oddechowych; u ludzi najbardziej wystająca część twarzy znajdująca się między oczami i czołem a ustami» Cienki, długi, duży, krzywy, mały, mięsisty,… …   Słownik języka polskiego

• wsadzić — dk VIa, wsadzićdzę, wsadzićdzisz, wsadź, wsadzićdził, wsadzićdzony wsadzać ndk I, wsadzićam, wsadzićasz, wsadzićają, wsadzićaj, wsadzićał, wsadzićany 1. «umieścić coś gdzieś, wewnątrz czegoś, na czymś, wsunąć gdzieś, pod coś, na coś; wcisnąć,… …   Słownik języka polskiego

• łeb — 1. pot. Biec, gnać, lecieć, pędzić, uciekać itp. na łeb na szyję, na złamanie karku «biec, uciekać itp. bardzo szybko, co tchu, w wielkim pośpiechu, nie zwracając uwagi na przeszkody i niebezpieczeństwo»: (...) wdział swoje połatane buty i,… …   Słownik frazeologiczny

• żeby — 1. «spójnik (używany także z zakończeniami osobowymi: żebym, żebyś, żebyśmy, żebyście) łączący ze zdaniem nadrzędnym zdanie podrzędne» a) «wyrażające cel tego, o czym mowa w zdaniu nadrzędnym; aby» Spotkali się, żeby szczerze porozmawiać. Trzeba… …   Słownik języka polskiego

• mylić — ndk VIa, mylićlę, mylićlisz, myl, mylićlił, mylićlony 1. «mieszać, plątać, wikłać różne rzeczy, sprawy, wiadomości itp., popełniać błędy; brać jedną rzecz za drugą» Mylić adresy, daty, wiadomości. Mylić krok w marszu. Mylić rytm, takt w tańcu.… …   Słownik języka polskiego